Erzurum’dan Aydın’a seneler önce göç etmiş bir aile ile tanıştım. 30 yılı aşkın bir süredir Aydın’da yaşayan bu ailenin Erzurumdan neden ayrıldıklarını sorguladığımda, Gerçekten de çok manidar bir cevap aldım.
Dediki bu aile:
Erzurumda kalsaydık ne boyumuz uzayacaktı ne boyumuz kısalacaktı olduğumuz yerde Sait duracaktık. Ama Erzurumdan ayrıldığımız gün bizim kazançlı çıktığımız gün oldu. Ve bugün diyoruz ki keşke 30 yıl önce değilde 50 60 yıl önce Erzurumdan ayrılmış olsaydık.
İyi de neden böyle düşünüyorsunuz dedim.
Erzurumda yaşamak zor dediler. İşinizden gücünüzden çok çevrenizdeki insanlarla yakınlarınızla akrabalarınız da iş arkadaşlarınızla ve çevrenizde uğraşırsınız dediler.
Biz orada kalsaydık bugünkü imkanlara kavuşamamış ve Erzurumda içimize kapanmış halde kalacaktık dediler.
Genel olarak düşündüğümde Erzurumdan hayranların gerekçeleri hemen hemen bu ailenin ki ile aynı.
Niyeyse birbirimizle dayanışmamıyoruz!
Birbirimizle geçinemiyoruz!
Birbirimizle uğraşıyoruz birbirimizi çekiştirıyoruz birbirimizi hırpalıyoruz birbirimizi yoruyoruz birbirimizi örseliyoruz.
Galiba bu cümlede bizim bu alışkanlığımızdan tezahür etmiş bir hale dönüşüyor.
Hep ne diyoruz?
Bu memleketten kaçan kurtulur!