Öğretmen bir tanıdığımız anlattı.
Pandemi döneminde evlerine kapanan ve çevrimiçi eğitimlerin de etkisiyle bilgisayar, tablet ve telefonla haşır neşir hale gelen çocuklarda çok ciddi manada dikkat eksikliği olduğunu söyledi.
Ve de bağımlılık.
Düşünün ki, teknoloji dili çocukların bilinçaltına o kadar çok tesir etmiş ki, yazılı yoklamalarda bile sosyal medya jargonunu kullananlar oluyormuş.
Onu da geçtik.
Bir takım sosyal medya mecraları yüzünden çocukların terbiye ve karakterlerinde bozulmalar bile başlamış.
Bunun önüne elbette sadece okullarda geçilemez, ailenin de bu sürece doğrudan katkı sunması gerekiyor.
Şöyle ki, pandemi sadece çocukları değil, bizleri de çevrimi içi bir hayata sürükledi. Farkında olalım ya da olmayalım, cebimizdeki telefonlarla ve internette geçirdiğimiz zaman katlanarak arttı, artış kaydetti.
Bu durumda çocuklarımız ne yapıyor?
Ellerinden telefonu düşürmeyen anne ve babalar görüyor sürekli.
Dolayısıyla onlar da anne ve babayı taklit ediyor. Pandemi alışkanlıkları ise, işte bu kötü gidişatı besleyen bir zemine dönüşüyor.
Bakınız!
Bu çok ciddi bir sorun!
Bugün dikkat eksikliği yaşayan, teknoloji bağımlılığı yüzünden derslerine odaklanamayan bu nesil, başarıdan da giderek uzaklaşmış olacak.
Buradan İl Milli Eğitim Müdürlüğü yetkililerine de seslenelim!
Artık nasıl bir rehberlik ya da uyum programı uygularlar bilmiyoruz ama bu sorunun önüne şimdiden geçmemiz gerekiyor.
El ele verelim ve çocuklarımızı yutmaya hazırlanan bu girdaptan mutlaka kurtaralım!
Unutmayalım!
Bu girdap içerisine sadece çocuklarımızı değil, beraberinde bizi de sürükleyecek!