Kumrunun Sesi

Türkiye Yazarlar Birliği Erzurum Şube Başkanı seçilen Abdulnasir Kımışoğlu’nun, şiirlerini bir arada topladığı “Kumrunun Şarkısı” adlı kitabı geçti elimize… 
Ve bu kitabın bir hediye olması ise, apayrı bir güzellikti… 
Bir çırpıda, hatta bir nefeste okuduk… 
Şiirdeki akıcılık, anlam bütünlüğü, imgeler… 
O kadar etkileyici ve derin anlamlar barındıran bir türdeydi ki her eser, her birinde ayrı büyülenip, her birinde apayrı dünyalara yolculuk ettik… 
Hele “Vebalini Soran Mısralar” adını taşıyan şiir yok muydu, bizi bizden aldı resmen… 
Zihnimizin en ücra köşesine dek nüfuz etti adeta… 
Dilerseniz, sizinle bugün bu şiiri paylaşmış, Kumrunun Şarkısını bu vesileyle sizlere de dinletmiş olalım… 
Yazarı tebrik ediyor, kutluyoruz… 
Türkiye Yazarlar Birliği gibi nitelikli bir sivil toplum kuruluşunun Erzurum’da kendisine emanet edildiği için de ayrıca mutluyuz… 
Emanet ehlini bulmuş zira… 
Kalın sağlıcakla… 

*** 

Vebalini Soran Mısralar 

Suları bulanmış töresi bozulmuş 
masum yetini kaybetmiş çağın evlatlarıyız…
oysaki biz
incinmesin diye kaldırım taşları 
parmak uçları ile gezen 
kehribar gözlü çocuklardık 

Zamanın nefretini kazanmış saatlerle 
mutlu olacağımız günlerin hayali peşindeyiz…
yaşıyoruz ama kederliyiz 
duymak istemediğimiz seslere 
tahammülümüz olmayan renklere inat… 

Şimdi 
heba olan yılların pişmanlığını 
ziyan edilen zamanın hesabını 
sözü tutulmayan ümitlerini vebalini 
kime sormalı, kimden sormalı… 

Boz bulanık suları yudumladığımız yetti artık 
yetti artık menzili O’na varmayan yollarda 
tebessümü rüya kokan düzende 
köle arayan kullarda teselli arayışımız…