Pandemi sebebiyle geride kalan iki yıl boyunca eğitim ve öğretimden uzak kalan çocuklar her ne kadar bu süreci çevrimiçi eğitimlerle sürdürseler bile öğrencilik psikolojisini uzunca bir süre yaşayamadılar.
Bugün olmuş küçük yaştaki çocuklarda Pandemi döneminden kalma travmatik ve duygusal çöküntüleri görmek mümkün. Bazı öğretmen dostlarımızın da ifade ettiğine göre okul henüz başlamış olmasına rağmen öğrenciler de halen daha adaptasyon sorunu var. Bunu belki bazılarımız tatilden dönüş ve uyum sorunu şeklinde değerlendirebilir. Ama kim ne derse desin çocuklarımız Pandemi döneminin zararını belki de en çok gören kesim oldu.
Normal şartlarda Pandemi sebebiyle aile yakınlarını kaybeden çocuklarda var ki onlar bu süreci çok daha sıkıntılı bir biçimde geçirdi.
Bu sebeple yoğun geçirileceğini ifade edilen yeni eğitim öğretim sezonunda çocukların sadece derse boğulmalarını Önlemek amacıyla sosyal ve kültürel bir takım etkinliklere yer verilmesi gerekir diye düşünüyoruz.
Böyle bir adım atılırsa çocuklarımızın okulla olan bağını yeniden ve çokta sağlam bir biçimde pekiştirmiş oluruz. Artık bunu okul idareleri mi tasarlar yoksa milli eğitim müdürlükleri aracılığıyla mı böyle bir adım atılır bilemiyoruz.
Bildiğimiz tek şey, geleceğimizin teminatı olan yavrularımıza neyi borçlu olduğumuz.